Zaadoptowane
Sonata
Wielkość: Średni
Wiek: Dorosły (2016)
Płeć: Suczka
Zachowanie: delikatna, wrażliwa, subtelna, mocno lękowa
Sonata – szorstka sierściuszka o wrażliwej psychice.
~ nr rej. 506/20 ~
- Rok urodzenia: ok. 2016
- Wielkość: średnia, do kolan
- Usposobienie: delikatna, wrażliwa, subtelna, mocno lękowa
- Stosunek do dzieci: neutralny, polecamy tylko do starszych
- WAŻNE: polecana do doświadczonego domu (nie jako pierwszy pies)
- Wykastrowana, zaczipowana, zaszczepiona + książeczka zdrowia
Sonata przyjechała do nas w roku 2020.
Przed schroniskiem żyła w dużym stadzie psów, które z jednego gospodarstwa, rozeszły się po całej wsi.
Wszystkie te psiaki przyjechały w bardzo złym stanie psychicznym: przelęknione, za wszelką cenę unikające kontaktu z człowiekiem, zupełnie niewysocjalizowane. To dotyczy także Sonaty.
Razem ze swoją przyjaciółką w niedoli, Longą, schowały się do budy, której nie chciały opuścić przez szmat czasu.
Po około dwóch latach w schronisku, nasza kudłata dziewczyna ruszyła do przodu! Teraz możemy już szukać domku na stałe, który będzie kontynować pracę nad tą delikatną duszyczką.
Sonata jest sunią o łagodnym, subtelnym charakterze. Psi łabądek. Nie przejawia żadnej agresji.
Niesłychanie piękna. Okryta śliczną, szorstką, rozwianą przez wiatr sierścią. Jest chodzącą chmurką.
Ma wrażliwą psychikę, na której stres w schronisku odbija się bardzo źle…
Trzymają ją lęki i strach w stosunku do człowieka.
Przy chodzeniu na smyczy wciąż potrafi wyrwać przed siebie na ślepo i dziko, gdy wokół dzieje się zbyt wiele.
Na co dzień wcale się nie wychyla, siedzi przerażona w budzie i wyjdzie tylko jak już musi… Na spacer…
Choć trzeba przyznać, że ma swoje wielkie sukcesy oraz nabrała śmiałości. Zyskała wprawę w wychodzeniu na spacery oraz przy odpowiednim podejściu – angażuje się w kontakt z ludźmi. Ci co mieli okazję poznać ją bardzo blisko, podczas pracy, opisują ją jako sympatyczną i afektywną. Ma kochana potencjał!
Sonata najlepiej sprawdziłaby się przy osobie, która wcześniej posiadała już psy (nie jako pierwszy pies).
Po adopcji może być mocno spłoszona, a jej lęki mogą być nasilone. Tak zwany „krok do tyłu”, zanim zacznie odnajdywać się w nowej sytuacji… Wymaga czasu, cierpliwości, spokoju oraz przede wszystkim: pilnowania, bezpieczeństwa.
Może zostać adoptowana do mieszkania w bloku. Spuszczona na ogródku będzie nie do odwołania i nie do złapania. Stwarza to ogromne niebezpieczeństwo ucieczki górą, przez ogrodzenie.
W stosunku do dzieci, jest neutralna, choć ze względu na stan psychiczny, polecamy ją tylko do tych starszych (wyrozumiałych do przestrzeni psa).
Dobrze dogaduje się z innymi psami, więc śmiało może zamieszkać z psim towarzyszem. Taki może nawet zagwarantować jej wsparcie psychiczne oraz wiele nauczyć.
Sonata kryje w sobie wielki potencjał. Pod skorupką przerażonej suni, kryje się delikatna pociecha… W schronisku więcej nie przerobi…
Teraz nadzieja już tylko w domku i adoptujących!